De tijd gaat snel en mijn avontuur houdt al bijna op. In totaal duurt mijn avontuur in Suriname 88 dagen.
Ik heb nu nog precies 17 dagen dat ik in Suriname ben en dan mag ik het koude kikkerlandje weer in. Even schrikken als je op facebook leest dat het in de nacht al -4 graden is en overdag maar 5 graden!! En dat lees ik terwijl ik in mijn hangmat zit met een temperatuur van 35 graden. Gek dat ik al zolang in een korte broek loop en helemaal zweet van het fietsen als ik naar stage ga. Deze laatste week was voor mij minder leuk. Ik ben sinds donderdag grieperig. Donderdag en vrijdag was het ergst. Ik moest zelfs zweten in mijn kamer met airco. Ik heb niets gedaan dan alleen maar in bed liggen. En Tja, ik moest er wel uit om voor mijzelf te zorgen. Nog steeds heb ik een kriebelkeel en een gezellige hoest. Ook ben ik nog verkouden. Kun je het je voorstellen? Verkouden terwijl het 35 graden is, jep het kan. Het gekke is, is dat het hier langer lijkt aan te houden dan wanneer ik in Nederland verkouden ben. Afin ik hoop dat het snel over is.... want mijn moeder is aanstaande zaterdag in SU! Dan kan ik eindelijk laten zien waar ik woon, het land laten zien en kan ze mijn stage ervaren. Het is gek om straks mijn moeder hier te zien. Zij zal juist genieten van de warmte! En helaas ook van de tropische regenbuiten. Het is wel jammer dat de regentijd aangebroken is. Helaas eerder dan gepland. Je kan wel merken dat het klimaat aan het veranderen is. Ook hier in Suriname is dat te merken. De afgelopen week heeft het heel veel geregend. Vaak wel op vaste tijdstippen, maar soms wel eens de hele dag door. Je bent blij als je droog aankomt van stage, want elke regenbui is rond die tijd. Afin, zo'n big deal is het ook niet, want eenmaal thuis verwissel je van kleren of ga je 'baden' (douchen).
Soms besef ik mij heel weinig wat ik al bereikt heb hier in Suriname. Ik ben vooral voor mijn persoonlijke ontwikkeling gegaan en ik kan wel zeggen dat ik op een aantal vlakken gegroeid ben. Dit besef kwam echter pas toen een vriendin die mij ook hier in Suriname heeft gezien, zei: ' Ik zag echt verandering in je toen ik je zag'. Ze vertelde me eigenlijk hoe stoer ze het vond wat ik deed en dat ik echt een ervaring rijker ben geworden. Soms besef je het pas zodra het tegen je wordt gezegd. Ik ben meestal wel iemand die bevestiging nodig heeft en op dat moment dacht ik: oh ja. Ja ik heb veel bereikt alleen ben ik mij daar niet altijd bewust van. Het is eigenlijk al zo gewoon om hier te wonen. Je went eigenlijk best snel aan een land. In het begin is het wennen, maar langzamerhand leer je de cultuur kennen, de normen en waarden en de gewoontes. Soms moet ik lachen om het feit dat ik op blote voeten door het huis loop. Want eigenlijk doen de lokale mensen dat ook en onbewust neem je dat wel snel over. Ik krijg wel vieze voeten ervan, haha. Ook in het onderwijs heb ik bepaalde dingen losgelaten. Dat het niet altijd perfect hoeft te zijn en soms ook niet altijd kan en ruimte voor is en dat ik niet altijd alles hoef te doen en het goed is zoals het is. Niet alleen accepteren en loslaten, maar ook omgaan met veranderingen. In elk type onderwijs gebeurt er wel eens iets dat je niet verwacht en ook hier is dat zo. Nu ga ik er alleen anders mee om. Gisteren stond ik onverwachts alleen voor de klas. Ik wist dit best laat en ik raakte niet in paniek, ik dacht alleen; oke en als ik even iets niet weet, weten die kinderen dat wel en kunnen zij mij helpen. Ik ging de uitdaging aan. In de ochtend ging dit super goed. In de middag kon ik ze wel het raam uitgooien (niet letterlijk natuurlijk). Ondanks de onrustige middag, kan ik wel zeggen dat de lesdoelen behaald zijn! De vaste leerkracht van de groep is vrij wispelturig en verandert regelmatig iets in de klas. Ook hierin ben ik flexibeler geworden.
Ik ben natuurlijk niet alleen gekomen voor mijn persoonlijke ontwikkeling, maar ook voor het onderwijs in Suriname. Mijn beeld was, zoals ik in mijn vorige blog beschreven had, anders dan verwacht. Geen autoritaire leerkracht. Tenminste.. Ik ben erachter gekomen dat het wel degelijk aan de leerkracht kan liggen. Sommige juffen zijn hier echt streng. Een voorbeeld hiervan is Juf Cynthia. Als zij de klas binnenkomt, zijn ze direct stil en zeggen ze allemaal braaf "Ja, juf". Bij een andere juf kletsen ze gewoon rustig verder met elkaar. Ik ben van de week ook wezen kijken bij (een Nederlandse) meester Sven in de klas. Hij draait de andere groep 6. Hij woont nu inmiddels al 5 jaar in Suriname en werkt dus al 5 jaar hier op de Kangoeroeschool. Ik was erg benieuwd naar de verschillen in de klas en in de didactiek van de leerkracht. Je ziet duidelijk dat hij gezag heeft en dat bepaalde routines behoorlijk ingeprent zijn. Ik verbaasde mij nogal over het feit dat de kinderen daar direct aan de slag konden gaan met opdracht 1, terwijl de helft van mijn klas niet altijd weten wat ze moeten doen. Ook wordt er niets over het geluidsniveau gezegd, terwijl wij hier daar continu op wijzen. Hij vertelde mij dat het in het begin ook niet zo was, maar nu na zoveel weken zijn ze het wel gewend. Bij mijn klas gaat dit echter anders. Ik heb geprobeerd om met complimenten te werken en ook de vaste leerkracht heeft dit geprobeerd, maar het lijkt hen niet te interesseren. Stickers, complimenten, werken in groepjes met beloningspunten... Je probeert echt positief te zijn, maar dit lukt niet altijd even goed. Ik heb een volle bak, 27 kinderen. Ieder kind is weer anders. Stuk voor stuk vind ik ze allemaal leuk. Vaak denk ik aan bepaalde momenten waarbij ik juist moet lachen om diegene. Als ik ze allemaal bij elkaar heb...... dan is het chaos. Niet altijd, maar vaak wel. Ik probeer dan maar aan de fijne momenten en aan de momenten te denken waarin er wordt gewerkt en wanneer er een fijne sfeer heerst in de klas. Ons onderzoek gaat redelijk goed. Vandaag is de laatste dag van de uitvoering (cooperatieve werkvormen). Maandag worden wederom de motivatielijsten en wordt het sociogram afgenomen. Britt heeft een aantal keer geobserveerd tijdens de lessen en ik heb deze lessen uitgevoerd. Het bedenken was soms makkelijk en paste precies bij de stof, maar er waren ook vaak momenten dat ik even moest nadenken welke vorm hierbij goed aansloot. Ook heb ik de vorm eerder gebruikt bij het activeren van de voorkennis, in plaats van bij de instructie, omdat de stof te hoog gegrepen was. Volgende week de resultaten analyseren.... Ik ben benieuwd...............
Vanavond ga ik met de meiden uit het huis uit en dit weekend mag ik mijn moeder verwelkomen in SU!
