Mijn laatste twee weken waren top. Mijn moeder was 11 november in Su aangekomen. Gek idee was het zeker. We hebben veel leuke trips gedaan. De eerste dag hebben we heerlijk gezwommen bij torrarica en s'avonds gegeten bij restaurant Garden. Helaas was ik nog ziek, dus deze avond eindigde wat vroeg en ging ik lekker op tijd mijn nest in. Ik moest ook de volgende dag nog stage lopen. Tijdens mijn laatste stagedagen waren de kinderen behoorlijk druk. Logisch.. Op een van mijn laatste dagen is mijn moeder in de klas geweest. Twee kinderen gaven haar een rondleiding in en rondom de school. Vervolgens kwam ze binnen in de klas. Ik had al met de kinderen afgesproken dat we een interview gaan afnemen. Ze mochten van tevoren vragen opstellen. Die mochten gaan over haar, maar ook over Nederland. Het was grappig om te zien hoe nieuwsgierig zij waren naar Nederland. Ze vroegen onder andere of wij ook een president hebben, welke seizoen wij het mooist vinden, hoe koud het nu op dit moment in Nederland is, etc. Ook kwam de vraag hoe Amsterdam eruit ziet. Ik zocht wat plaatjes op en liet enkele beelden van Amsterdam zien waarop een kind reageerde: HUH juf? die huizen? zo dicht op elkaar?! Ik moest lachen, want dat besef kwam later pas. In Suriname staan de huizen los van elkaar en verschillen ook enorm van elkaar. Zo is er een modern huis naast bijvoorbeeld een krot. Mijn moeder vond het erg leuk om deze vragen te beantwoorden, maar vooral de sfeer te ervaren in de klas waar ik afgelopen 6 weken stage heb gelopen. Ze moest toegeven; het was een ontzettende drukke groep. Dat heb ik natuurlijk zelf al ondervonden haha. Woensdag was mijn laatste stagedag. Alle kindjes gedag gezegd en ergens ook wel weer blij dat het erop zat.
STON ISLAND
De volgende dag gingen we samen met Britt en haar ouders naar Ston Island. Bijzonder mooi!! Het idee dat het meer eerst bestond uit een dorp wat ondergelopen is met water. Wat je er nu nog van kunt zien zijn de uitstekende 'boompalen' uit het water. Ook hebben we een bezoekje gedaan aan Apeneiland. Eindelijk konden we ze van dichtbij ervaren!
SANTIGRON
De volgende dag vertrokken we al vroeg naar onze volgende trip: SANTIGRON. Ik was samen met mijn moeder en met een huisgenootje Willemijn. Onze gids was heel leuk: onze Puckie. Ik had zelf al veel gezien van de Saramaccaanse cultuur, maar mijn moeder en Willemijn nog niet. Wel was het voor mij een nieuwe plek, wat het ook weer leuk maakt voor mij. We begonnen met een dorpswandeling. Het leuke was dat mijn kennis van eerdere trips getest werd. Zo zag ik bijvoorbeeld weer het vrouwenhuis. Daar zaten vrouwen in die aan het menstrueren waren. Zij mochten het huis niet verlaten. Ze mochten niets doen. Ze waren volgens hen 'onrein'. Zo kookte en verzorgde de man zijn vrouw. Het leuke van deze trip was dat de stroom was uitgevallen, waardoor we een echte 'Back to basic' experience hebben gehad. In het donker eten, kampvuur erbij en in de ochtend baden (douchen) in de rivier. In de avond op nog geen zes stappen verwijderd van onze avondmaal zat daar de GIFTIGSTE SLANG van Zuid-Amerika!!! Hij spotte hem met zijn zaklamp hoog in de boom. Hij moest wel dood, want anders zouden wij in gevaar zijn. Ook geen fijn idee als hij daar zou blijven zitten en we komen de volgende ochtend erachter dat hij daar niet meer zit. Tja waar zit ie dan?! precies, hij moest dood dus. Puck pakte een grote boomstronk en sloeg hem de boom uit. Hij tikte hem op zijn hoofd zodat ie echt dood was. Toen die eenmaal dood was, durfde ik wel een foto van dichtbij te maken, haha. In de avond hebben we nog sterke verhalen met elkaar gedeeld onder genot van een djogo ('s....) De volgende dag gingen we naar Vogelpark. Je kan het vergelijken met een soort dierentuin. Ze zaten wel in gevangenschap, al hoewel... er ook zomaar een boa uit zijn kooi ontsnapt was. En natuurlijk doen we nog even een mooie slangenketting om:).
DOLFIJNEN-KAAIMANNENTOUR
De volgende trip die we gedaan hadden was de dolfijnen en kaaimannentour. Ik had de dolfijnentour al eerder twee keer gedaan. Toen waren er veel andere boten die continu de dolfijnen juist afschrikten met hun snelheid. Ik had er toen destijds ook maar twee gezien. Dit keer zag ik er een stuk of 12! En ook nog eens super dichtbij en ze sprongen ook nog eens. Dus deze tour was nu al boven mijn verwachting. Eenmaal op land aangekomen, genoten we van de zonsondergang en daarna aten we weer roti. Hierna maakten we ons klaar voor het vangen van kaaimannen. Voor mij was dit een herhaling, alleen had ik ze nooit eerder echt aangeraakt. Ik had ze alleen nog maar gezien. Dit keer zagen we er echt een stuk of 5 en hebben we er 2 gevangen. Een kleine en eentje van een meter. En jawel! eindelijk in mijn handen vastgehouden. Dit kon weer van mijn 'things to do in Suriname-lijst' af. En jawel, ook mijn moeder heeft hem vastgehouden! Al met al een geslaagde tour en zeker een aanrader (PLACES2GO).
FORT NIEUW AMSTERDAM - FREDERIKSDORP
Ik was zelf al eerder geweest naar Fort nieuw Amsterdam, maar ik nam graag mijn moeder mee, omdat het toch een stuk geschiedenis is wat mij voornamelijk verrast heeft. We wilden eerst met de fiets gaan, maar het was de laatste tijd zo ontzettend heet, dat we besloten om toch met een taxi te doen. Na ongeveer een uur gingen we door naar de plantage Frederiksdorp. We hebben daar eerst gezwommen en daarna kregen we een rondleiding. Ook dit was erg lijk en interessant. Het is helaas wel allemaal erg toeristisch geworden, maar toch wel de moeite waard om te zien! Ook het verschil tussen arm en rijk was zichtbaar. Na de rondleiding hebben we nog even aan het zwembad gezeten en aan het einde van de middag keerden we weer terug naar Paramaribo.
FRANS GUYANA
Onze laatste echte trip was naar Frans Guyana. Na 4 uur rijden en een kwartiertje met de boot, kwamen we aan bij Frans Guyana. Het eerste wat er werd gezegd was: Welkom in Europa. Dat was gek, want ja inderdaad. Ze hebben hier gewoon de euro en ze rijden zelfs rechts. Bizar dat zo'n buurland heel anders is. Frans Guyana werd ook wel het eiland van de gevangenen. Mensen die ergens anders veroordeeld waren, werden gedeporteerd naar Frans Guyana. En geloof me, dat was geen pretje. De gids vertelde dat als je hier terecht kwam, dat het bijna onmogelijk was om nog vrijuit te gaan. Want ja, van welk geld ga jij een ticket kunnen betalen? Vaak was het zo dat als je ook brutaal was en bijvoorbeeld een bewaker een duw gaf nog eens een paar jaar erboven op kreeg. Het kon zelfs zo erg zijn dat je in de dodencel werd gezet en dat je daar tot maximaal 3 maanden zit met een maaltijd per dag. Zodra je 'vrij' werd gelaten, werd je onthoofd door de guillotine. Je kon ook in de cel worden gezet waarnaar je daarna naar duivels eiland werd vervoerd en dat betekende toch het einde. Ook waren er blokhuizen. Dat was een grote cel met daarin 40 gevangenen. Tenminste, het was gebouwd voor 40 man, maar er werden 80 man in zo'n groepscel gepropt. Ook stonden we voor DE cel van Papillon. Degene die wist te ontsnappen van duivelseiland. In zo'n cel zat een bed. En als je dan denkt bed.. denk dan maar aan een houten plank waar je op ligt en je kussen? is ook van hout. Tevens werd je vastgeketend aan je voet. Het erge was.. dat het afhankelijk is van je straf aan welke voet je vast geketend werd. Het eten werd namelijk vlak bij de deur geserveerd. En je moet je voorstellen dat wanneer jij aan je linkervoet vastgeketend bent.... er niet makkelijk bij komt. Dat wilde ik ervaren. Dus ik ging liggen en ik werd vastgeketend aan mijn linkervoet en inderdaad.. met geen mogelijkheid zou ik kunnen eten. Nou heb ik mijn lengte natuurlijk ook niet echt mee, haha. Al met al was het een bijzondere ervaring met een mooi verhaal uit de geschiedenis. Ik heb de film al een enige tijd geleden gezien, maar ga hem zeker nog een keer zien.
Zo, dat waren de laatste tripjes. De laatste dagen nog even genoten van de zonnestralen en de verkoeling van het zwembad.
